Διεθνές φόρουμ για την ειρήνη και τη μη βία

Στην Κτίριο Συνεταιρισμών Edicoop του San Pedro Montes de Oca ξεκίνησε ένα φόρουμ με το σύνθημα «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΥΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ» που συγκέντρωσε ανθρώπους και οργανισμούς γύρω από τα θέματα που αναφέρονται παρακάτω.

Η εκδήλωση εγκαινιάστηκε από τους διεθνείς μάρκες του Παγκόσμιου Μάρτιου Pedro Arrojo, Sandro Ciani, Juan Gómez και Rafael de la Rubia οι οποίοι διέσχιζαν τη διαδρομή τους μέσω των χωρών του 16, των πόλεων 54 και δεκάδων δραστηριοτήτων στις 57 ημέρες ταξιδιού.

Διακρίθηκαν μεταξύ των κεντρικών θεμάτων της Παγκόσμιο Μάρτιο, το πρόβλημα της βίας κατά των γυναικών, η οικονομική ανισότητα και τα προβλήματα με το περιβάλλον (ρύπανση, έλλειψη ποιότητας νερού και κλιματική αλλαγή).

Μια πρώτη λατινοαμερικανική Μαρτίου για το 2021 προτάθηκε επίσης.

Το πρωί τελείωσε με μερικά μουσικά κομμάτια από τον τραγουδιστή-στιχουργό της οικοδόμησης της ειρήνης Santi Montoya που γιόρτασε πολύ από τους διαγωνιζόμενους.

Από τον νεοφιλελευθερισμό, προς μια ανθρωπιστική οικονομία

Νωρίς το απόγευμα έγινε η συζήτηση: «Από τον νεοφιλελευθερισμό, προς μια ανθρωπιστική, υποστηρικτική, χωρίς αποκλεισμούς, συνεταιριστική και μη βίαιη οικονομία".

Διευθυντής ήταν ο Dulce Umanzor, ο Jose Rafael Quesada, ο Gustavo Fernández, ο Rafael López και η Eva Carazo, όλοι στην Κόστα Ρίκα, οι οποίοι έδωσαν μια κριτική άποψη για το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο που έχει αντιμετωπίσει η Κόστα Ρίκα χωρίς να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά σε όλους τους τομείς της πληθυσμό

Οι αναπτυξιακές εναλλακτικές λύσεις εκτέθηκαν, ενόψει της επικρατούσας οικονομικής βίας, με κοινοτικές μορφές οργάνωσης, με υποστήριξη από διεπιστημονικά δίκτυα ή πιο επίσημους συνεταιρισμούς, αλλά που από τη φύση τους προωθούν την κατανομή του πλούτου και όχι τη συγκέντρωση κεφαλαίων σε λιγότερα χέρια, καθώς και την άτυπη, δημιουργική και αλληλεγγύη οικονομία που υπήρξε ιστορικά στην ανθρωπότητα.

Απηύθυναν προτάσεις για να προχωρήσουν σε κάθε ένα από αυτά τα πεδία, στοίχισαν την εμβάθυνση και την ενίσχυση του ρόλου που διαδραμάτισε η Κόστα Ρίκα ως πρωτοπόρος χώρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ένταξη τομέων διακρίσεων, την αλληλεγγύη, την ειρήνη και την εκπαίδευση στην περιοχή.

Οι παρουσιάσεις έγιναν με συγκεκριμένα παραδείγματα που έγιναν και ξεκίνησαν στην Κόστα Ρίκα, ωστόσο κάθε πρόταση που παρουσιάστηκε θα μπορούσε να εφαρμοστεί τέλεια σε οποιοδήποτε μέρος της Λατινικής Αμερικής, έτσι ώστε να παραδοθούν στο πλαίσιο των ανακοινώσεων αυτού του Φόρουμ και αυτού του 2 World March, Δώστε τη συμβολή σας στην καταπολέμηση της φτώχειας, των διακρίσεων και του αποκλεισμού τεράστιων στρωμάτων του πληθυσμού στην περιοχή μας.

Ραφαέλ Λόπεζ

Αντιμετώπισε το θέμα από τις εμπειρίες των κοινοτικών κοινωνικών διαλόγων ως κατασκευαστές της τοπικής ανάπτυξης, προς μια κουλτούρα ειρήνης και ενεργού μη βίας.

Αρχικά αναλύοντας την τρέχουσα κρίση του κοινοτικού κινήματος και τις πιθανές αιτίες χαμηλής συμμετοχής των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων γενεών.

Στη συνέχεια, πρότεινε ένα όραμα και μια μεθοδολογία κοινοτικού έργου, μέσω των πινάκων διαλόγου, όπου η αρθρωτή, οριζόντια και αλληλεγγυητική συμμετοχή γειτόνων, κοινοτικών ηγετών, αξιωματούχων των ιδρυμάτων, των επιχειρήσεων, της τοπικής διοίκησης πανεπιστημίων, Θρησκευτική σύμφωνα με τις πραγματικές εμπειρίες που έχει καταγράψει η UNED.

Συμπεραίνει ότι προτρέπει να ενισχύσει την κοινοτική δράση μέσω της μεθοδολογικής προσέγγισης των κοινωνικών δικτύων, που προτείνεται από τους πίνακες διαλόγου, προσπαθώντας να οικοδομήσει στόχους και κοινές δραστηριότητες, καθοδηγούμενες από δράση-προβληματισμό-δράση. Να επηρεάσει ενεργά την κοινή τοπική ανάπτυξη.

Γκούσταβο Φερνάντες

Μας κάνει την παρουσίασή του»Το συνεταιριστικό μοντέλο για τη δημιουργία μιας κουλτούρας ειρήνης".

Υποδεικνύοντας πώς το συνεταιριστικό μοντέλο εμπνέεται από τις ανθρωπιστικές αρχές και αξίες, αφού είναι μια μορφή δημοκρατικής οργάνωσης που προάγει την κοινωνική ειρήνη και την από κοινού εργασία, αποτελώντας μια μη κερδοσκοπική εταιρεία, όπου ο πλούτος πρέπει να διανέμεται μεταξύ των συνεργατών του και όχι όπως στο καπιταλιστικό μοντέλο.

Εξήγησε πώς σήμερα στην οικονομία προσδιορίζονται σαφώς δύο τομείς, ο δημόσιος τομέας και ο ιδιωτικός τομέας.

Ωστόσο, υπάρχει ένας Τρίτος Τομέας, ο οποίος αποτελείται από ενώσεις, ο οποίος, μαζί με τους άλλους δύο, μπορεί να συνδεθεί για να δημιουργήσει μια κοινωνική αλληλεγγύη, στην οποία βρίσκονται συνεταιρισμοί που έχουν μια συνεταιριστική βάση.

Στην Κόστα Ρίκα, οι συνεταιρισμοί δημιουργούν οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική κινητοποίηση. Υπάρχουν κοντά στους συνεταιρισμούς 900 και τους συνεργάτες του 887000, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην κοινωνική ειρήνη.

Γλυκό Umanzor

Με την παρουσίασή του: " Η μη βία ως εργαλείο για την επίτευξη ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες στον συνεταιρισμό", Επεκτείνει και ενισχύει τη σημασία του συνεταιρισμού στην Κόστα Ρίκα, ως έναν διαφορετικό τρόπο επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Ωστόσο, σύμφωνα με την Umanzor, οι γυναίκες έχουν υποστεί διακρίσεις στο συνεργατικό κίνημα.

Επομένως, είναι σημαντικό να δοθεί πλήρης συμμετοχή στις γυναίκες που συμμετέχουν και στη διαχείριση των συνεταιριστικών δομών σε ποσοστό τουλάχιστον 50%.

Όπως αναφέρθηκε, οι διοικητικές θέσεις στο συνεταιριστικό θόλο καταλαμβάνουν άνδρες σε ποσοστό 77%.

Στο 2011 η εθνική επιτροπή για την ισότητα των φύλων στο συνεταιρισμό, παρουσίασε νομοσχέδιο για τη ρύθμιση αυτής της συμμετοχής, ωστόσο, δεν εγκρίθηκε.

Υπάρχει ένα νέο νομοσχέδιο που θα συγκληθεί πολύ σύντομα, είναι απαραίτητο να υποθέσουμε στο Συνεταιριστικό Δίκαιο μια δέσμη διεθνών νομικών εντολών που η χώρα μας απέκτησε για να αποφύγει όλες τις μορφές διακρίσεων κατά των γυναικών, έτσι ώστε οι συνεταιριστικές γυναίκες να παροτρύνουν όλοι οι πολίτες να εφαρμόσουν συγκεκριμένα σχέδια ισότητας κατέληξαν στην κα Dulce Umanzor.

Eva Carazo

Συνεχίζοντας τη συνομιλία, μας εκθέτει για την οικονομία κοινωνικής αλληλεγγύης, ως πολιτιστική πρακτική του ανθρώπινου όντος που υπήρξε ιστορικά και που θέτει τους ανθρώπους, το έργο τους και την κοινή ευημερία τους ως κέντρο, όχι όπως στον νεοφιλελευθερισμό που επικεντρώνεται το ατομικό, εγωιστικό και σωρευτικό κεφαλαιουχικό όφελος.

Επισημαίνει επίσης ότι ο νεοφιλελευθερισμός δημιουργεί διάφορους τύπους βίας δημιουργώντας αποκλεισμό τομέων, όπως για παράδειγμα γυναικών με βία λόγω φύλου.

Μια άλλη είναι η περιβαλλοντική βία που οφείλεται στην αδιάκριτη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, όπως για παράδειγμα ο αντίκτυπος στο περιβάλλον, μέσω της χρήσης αγροχημικών, που συμβαίνει στην παραγωγή ανανά στην Κόστα Ρίκα.

Εκτός από την πολιτισμική βία, ομαλοποίηση των απεριόριστων πρακτικών κατανάλωσης και ατομικισμού, επιβολή ρόλων και δημιουργία ανισοτήτων έναντι των γυναικών στη θεραπεία και αποτίμηση της εργασίας τους σε σύγκριση με εκείνη των ανδρών.

Υπάρχουν ορισμένες συλλογικές, δημιουργικές και αλληλεγγυητικές εναλλακτικές λύσεις, μερικές από τις οποίες δεν έχουν εγγραφεί νόμιμα, πολλές άτυπες αλλά αρθρωμένες με οριζόντιες μορφές οργάνωσης, όπου όλες οι εργασίες αναγνωρίζονται και οι ανάγκες αντιμετωπίζονται με βιώσιμο τρόπο με το περιβάλλον και με αξίες, αρχές και πρακτικές που δίνουν εναλλακτικές λύσεις η οποία θα πρέπει να ενισχυθεί, μέσω μαθημάτων οικονομικής αλληλεγγύης, με στόχο τους αγροτικούς τομείς, τους περιβαλλοντολόγους, τις γυναίκες κ.λπ.

Επιπλέον, συναντήσεις, εκθέσεις, δημιουργία πλατφορμών για εναλλακτικές οικονομίες και προώθηση της αλληλεγγύης κατά την κατανάλωση, καταλήγει η Carazo.

Ο José Rafael Quesada, τερματίζει τη συζήτηση

Με το Δίλημμα του Τοπικού, εκθέτει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια τοπική κυβέρνηση για την παραγωγή οικονομίας σε μια δεδομένη περιοχή.

Από τη μία πλευρά υπάρχει η παγκόσμια τράπεζα με τις πολιτικές της για να αποθαρρύνει τις μικρές επιχειρήσεις, καταπιέζοντάς την, ενισχύοντας και διατηρώντας τη συγκέντρωση σε λιγότερα χέρια μεγάλου κεφαλαίου.

Από την άλλη, βρίσκουμε το εθνικό παραγωγικό πλαίσιο και το πλαίσιο της θεσμικής κρίσης, της γραφειοκρατίας και των κυβερνητικών πολιτικών που μειώνουν τους διαθέσιμους πόρους.

Αντιμετωπίζουμε επίσης τη δημιουργία φτώχειας σε ένα σύστημα στο οποίο αυξάνεται η ανεργία και στην οποία η τεχνολογία δεν είναι στην υπηρεσία των ανθρώπων.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, όπως λέει ο Don José, πρέπει να δοθεί μια ανθρωπιστική προσέγγιση στην οικονομία, όπου ο άνθρωπος είναι η κεντρική αξία και η εργασία λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές πτυχές με ισορροπημένο τρόπο, έτσι ώστε πραγματικά να έχουμε ανάπτυξη βιώσιμη.

Μοιράζεται επίσης μερικές εμπειρίες στα μικροοικονομικά που έχουν δώσει συγκεκριμένες λύσεις μέσω της έρευνας, της καινοτομίας και της ανάπτυξης ιδεών για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων, όπως η βιομηχανία μελισσοκομίας, η βιομηχανία Chumico, η βιομηχανία Pithaya, μεταξύ άλλων.

Τέλος, μας αφήνει μια άλλη πιθανή λύση ως αντιστάθμισμα του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, δηλαδή του Παγκόσμιου Βασικού Εισοδήματος, το οποίο είναι ένα περιοδικό εισόδημα που καταβάλλεται από το Κράτος σε κάθε πολίτη που ανήκει στην κοινότητα αυτή ως δικαίωμα της ιθαγένειας, χωρίς προϋποθέσεις.

Προτάσεις για την οικοδόμηση της ειρήνης και της κοινωνικής προόδου

Το φόρουμ συνέχισε με τη συνομιλία: "Προτάσεις για την οικοδόμηση της ειρήνης και της κοινωνικής προόδου στη Λατινική Αμερική. Η απαραίτητη ανάκτηση των Ηνωμένων Εθνών. Ο ρόλος του OAS και των στρατών σε αυτόν τον 21ο αιώνα".

Στον πίνακα αυτό συμμετέχουν οι κ.κ. Trino Barrantes Araya (Κόστα Ρίκα), Francisco Cordero Gené (Κόστα Ρίκα), Rafael de la Rubia (Ισπανία) και Juan Gómez (Χιλή).

Τρίνο Μπαραράντες

Μας εκθέτει πώς ο OAS από την ίδρυσή του έγινε υπερασπιστής των γεωπολιτικών, στρατηγικών και στρατιωτικών συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών, θα ήταν όμως αναγκαίο να αναπροσαρμοστούν οι στόχοι του ώστε να είναι πραγματικά ένας διεθνής οργανισμός υπέρ της ειρήνης, της μη βίας και της δημοκρατίας λειτουργούν ως φραγμός ενάντια στις δεσποτικές, τυραννικές ή φασιστικές κυβερνήσεις.

Αλλά αυτή η φιλοδοξία απέχει πολύ από το να εκπληρωθεί, δεδομένου ότι ο ΟΑΣ έχει ιστορικά έλλειψη πολιτικής βούλησης στη λήψη αποφάσεων και ο ρόλος του έχει εξαρτηθεί από τη λογική της νεοφιλελεύθερης αγοράς και την εξυπηρέτηση των στρατιωτικών συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών. .

Και αυτό έχει καταδειχθεί σε πολλαπλές συγκρούσεις στις οποίες ο OAS παρέμεινε σιωπηλός, σε προφανή συνέργεια με τη χώρα του Βορρά, δήλωσε ο Barrantes.

Αργότερα, παραθέτει αρκετά παραδείγματα για να καταδείξει τα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως, από τις μισθοφορικές εισβολές στην Κούβα στο 1961, την κατάληψη του αμερικανικού στρατού κατά της Δομινικανής Δημοκρατίας στο 1965, τη σιωπή ενάντια στις πολιτικές παρέμβασης του ομίλου LIMA και, Για την βίαιη καταστολή εναντίον άοπλων πολιτών στον Εκουαδόρ και τη Χιλή, αυτή η παρατεταμένη αδράνεια και αδράνεια μας κάνει να σκεφτούμε αν ο OAS θα μπορούσε να είναι ένας αντικειμενικός και αμερόληπτος διαιτητής στον έλεγχο των εκλογών στη Βολιβία τον Οκτώβριο 20; Τα γεγονότα έδειξαν ότι πριν και μετά το πραξικόπημα εναντίον του Evo Morales, το OAS βρισκόταν στην πλευρά των plotter πραξικοπήματος, καταλήγει ο Don Trino.

Francisco Cordero Gené

Με την παρουσίασή του "Αντιφάσεις για την Εμπορία Ναρκωτικών και μια πρόταση για την επίτευξη ειρήνης στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών«Αναλύει πώς η νοημοσύνη των Ηνωμένων Πολιτειών εκμεταλλεύεται την τοξικομανία, την επέκταση της παράνομης αγοράς και τον έλεγχο της πολιτικής συσκευής για να νομιμοποιήσει την ένοπλη παρουσία της στα εδάφη και τις θάλασσες της Κόστα Ρίκα.

Ενώ αντιστρέφοντας τη διαδικασία αποστρατιωτικοποίησης στην Κόστα Ρίκα, με τη δικαιολογία της διατήρησης ενός πολέμου που προστατεύεται από την παγκόσμια έκθεση για το φάρμακο του 2018, χάνουμε εδώ και χρόνια, καθώς οι αγορές ψυχοτρόπων ουσιών συνεχίζουν να αυξάνονται, αν και δεν έχει ξοδευτεί ποτέ όσο σήμερα, σε όπλα, εκπαίδευση και εξειδικευμένες δυνάμεις ασφαλείας.

Για να μην αναφέρουμε τη συμφωνία που έχει η Κόστα Ρίκα με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την "κοινή αστυνομία" όπου επιτρέπεται η είσοδος στρατευμάτων και πλοίων της Ακτοφυλακής, υποτάσσοντας τις αστυνομικές μας ενέργειες και υπονομεύοντας την κυριαρχία μας, είπε ο Αρνί.

Τέλος, εγκαινιάζει μια πρόταση προς το 2 World March, ώστε τα θέματα των πολιτικών απαγόρευσης και του "Πόλεμου κατά των ναρκωτικών" να ενσωματωθούν στην ατζέντα αυτής της αξιέπαινης διεθνούς πρωτοβουλίας, παρουσιάζοντας στην παρουσίασή της αρκετά σημεία ανάλυσης μεταξύ άλλων προγραμμάτων της πρόληψης και της θεραπείας των τοξικομανών, καθώς και την ελεγχόμενη νομιμοποίηση του φαρμάκου πριν από την απαγόρευση και καταστολή των καταναλωτών.

Χουάν Γκόμεζ

Μας είπε για τον μιλιταρισμό, το armamentism και το περιβάλλον.

Η στρατιωτική βιομηχανία παράγει μεγάλες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η παραγωγή της είναι ιδιαίτερα ρυπογόνος, επηρεάζοντας το περιβάλλον, τα απόβλητα του εδάφους και των υδάτων.

Επιπλέον, οι πόλεμοι καταστρέφουν τη χλωρίδα και την πανίδα του μαχαιριού, αφήνοντας τη γη αχρησιμοποίητη εδώ και δεκαετίες, για να μην αναφέρουμε τα εκρηκτικά απόβλητα που αφήνουν ως ορυχεία και βόμβες, είπε ο Γκόμεζ. Από την άλλη πλευρά, οι πόλεμοι, παράλληλα με την πρόκληση αστάθειας στην περιοχή από την οποία προέρχονται, δημιουργούν τεράστιες μεταναστεύσεις και ενθαρρύνουν τις διεθνείς εντάσεις.

Έτσι, σύμφωνα με το όραμα του εκθέτη, το μέλλον των στρατευμάτων πρέπει να είναι ένας θεσμός σε αρμονία με το περιβάλλον, να συνεργάζεται για την πρόληψη των ζημιών από καταστροφές, προγραμματίζοντας δράσεις με τους πολίτες, πραγματοποιώντας δράσεις διάσωσης και ενσωμάτωση κοινών περιφερειακών δράσεων. Με αυτή την έννοια, ο στρατός θα πρέπει να έχει εκπαίδευση για την εξυπηρέτηση του λαού τους, κατέληξε ο Γκόμεζ.

Ραφαέλ ντε λα Ρουμπία

Αναφερόμενος στους στρατούς, τόνισε μια νέα άποψη, η οποία αποτελεί μέρος των προτάσεων του παγκόσμιου Μαρτίου του 2, αναφερόμενη σε μια συνομιλία που είχε με έναν υψηλό στρατηγό του ΝΑΤΟ, ο οποίος συνεργάστηκε σε δραστηριότητες του Παγκοσμίου Χωρίς Πολέμους, αυτό που είπε ότι η λειτουργία του στρατού θα ήταν να αποφευχθεί αυτός ο πόλεμος υπάρχει, να δημιουργηθούν οι συνθήκες έτσι ώστε να μην συμβεί το φαινόμενο του πολέμου, αυτό θα ήταν το νέο πρότυπο των στρατευμάτων.

Μας είπε επίσης για την ασυμφωνία στην περίπτωση της Ευρώπης, η οποία είναι μια Ευρωπαϊκή Ένωση, εδώ και δεκαετίες και διατηρεί τους στρατούς του 27, υποτίθεται ότι υπερασπίζονται ο ένας τον άλλον.

Αυτό δεν έχει νόημα σήμερα. Υπογράμμισε την πρόταση της Συνδιάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών να προτείνει δύο νέα συμβούλια ασφαλείας: ένα Κοινωνικό (που εξαλείφει την πείνα και τις βασικές συνθήκες διαβίωσης στον κόσμο) και ένα άλλο Περιβαλλοντικό (το οποίο παρακολουθεί τις επιθέσεις στη φύση και παρακολουθεί τον κόσμο βιώσιμη).

Το Φόρουμ συνεχίστηκε για μια ακόμη μέρα

Το Φόρουμ συνεχίστηκε για μια ακόμα μέρα, το Νοέμβριο 28.

Όντας αυτή η μέρα, μία από τις προτάσεις αυτού του παγκόσμιου Μαρτίου του 2, είναι να ανοίξουν οι χώροι διάχυσης των θεμάτων μη-βίας σε όλες τις εκδηλώσεις, τόσο στις νέες γενιές όσο και στα εκπαιδευτικά κέντρα, τα πανεπιστήμια και την κοινότητα γενικότερα. Εκτός από την ενθάρρυνση της προβολής των θετικών δράσεων που εκτελούνται καθημερινά στις κοινωνίες μας.

Αρχίσαμε λοιπόν με το Workshop ανοιχτό στο κοινό για το "New Spirituality and Nonviolence", από τους Saul Asejo (Χιλή), Fernando Ayala (Μεξικό) και Lorena Delgado (Κόστα Ρίκα).

Με μια προσέγγιση από τις Κοινότητες του Μήνυμα Σιλό που υποστηρίζουν το Μάρτιο του 2 World, υπάρχει μια φιλοδοξία για την οικοδόμηση μη βίαιων χώρων με βάση τις αρχές της έγκυρης δράσης και της πνευματικότητας.

Στη συνέχεια ξεκίνησε το Εργαστήριο για τους Δασκάλους, το οποίο ήταν στο μέγιστο δυνατό του δυναμικό, την «Εξανθρωπιστική Εκπαίδευση» με τη μεθοδολογία του ανθρωπιστικού παιδαγωγικού ρεύματος, με θέμα την αυτοεξυπηρέτηση, τόσο απαραίτητη σε αυτές τις ημέρες της αποσύνθεσης και της αλλοτρίωσης που μας απομακρύνει τόσες φορές της εσωτερικής συνοχής μας στη σκέψη, την αίσθηση και τη δράση. Το εν λόγω εργαστήριο δόθηκε από την Emilia Sibaja της Κόστα Ρίκα.

Αργότερα, συνεχίζουμε με τη συζήτηση "Η επίσκεψη θετικών ενεργειών" της Mercedes Hidalgo και του Pablo Murillo του Συμβουλίου Νέων, Rafael Marín από το Κέντρο Πολιτικής Ειρήνης της Ερεντίας και τον Juan Carlos Chavarría, του Ιδρύματος Μετασχηματισμού σε βίαιες περιόδους .

Rafael Marín

Μας εκθέτει το πρόγραμμα για τα Πολιτικά Κέντρα για την Ειρήνη, τη φύση του προγράμματος και τους εμπλεκόμενους φορείς.

Εκτός από τη χρησιμοποιούμενη μεθοδολογία. τη συμμετοχή των διοργανικών εργασιών για την εφαρμογή της τέχνης, του αθλητισμού και της αναψυχής ως εναλλακτική λύση για την πρόληψη της βίας.

Τέλος, συνοψίζει τις θετικές εμπειρίες σε όλη τη διάρκεια της εργασίας.

Mercedes Hidalgo και Pablo Murillo

Παρουσιάζουμε τις εμπειρίες από την εφαρμογή προγραμμάτων μέσω του Συμβουλίου Νεολαίας, σε δύο διαφορετικές κοινότητες, Santa Cruz de Guanacaste και Heredia, μέσω της προώθησης της κουλτούρας της ειρήνης.

Οι εργασίες σχεδιάζονται λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές ανάγκες κάθε κοινότητας και αναπτύσσονται προγράμματα επικεντρωμένα στους νέους πληθυσμούς με κοινωνικό κίνδυνο που επιδιώκουν να προωθήσουν τη συμμετοχή τους στην αναζήτηση ευκαιριών βελτίωσης και ενίσχυσης της ποιότητας ζωής τους.

Juan Carlos Chavarría

Μας εκθέτει από το Ίδρυμα ότι προεδρεύει και δημιουργεί δεσμούς με εθελοντές σε διάφορους κλάδους, κατάφερε να υποβάλει πρόταση σε πολλούς ανθρώπους που για διάφορους λόγους στερούνται ελευθερίας και σε νέους από κοινότητες υψηλού κοινωνικού κινδύνου όπως το Carpio, έτσι ώστε Μέσω της τέχνης ως εργαλείου για την κοινωνική αλλαγή είναι δυνατόν να διασώσουμε και να μετατρέψουμε τα παιδιά, τη νεολαία και τα παιδιά στερημένα από την ελευθερία από τα δύσκολα περιβάλλοντα που τα αλλοιώνουν και οδηγούν σε βία.

Τέλος, το Φόρουμ ολοκληρώνεται με δύο βασικές διαλέξεις που πραγματοποιήθηκαν τόσο από ειδικούς, οι οποίοι ασχολούνται στον τομέα τους με δύο θέματα ζωτικής σημασίας για τους στόχους αυτού του παγκόσμιου 2 Μάρτιο:

Ο Δρ Carlos Umaña, εκπρόσωπος του ICAN

"Η Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων και η πιθανότητα μιας σημερινής πλανητικής καταστροφής".

Από τον κ. Carlos Umaña, εκπρόσωπο της ICAN, ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης 2017.

Μας έδωσε μια πολύ διαφωτιστική ομιλία γεμάτη στοιχεία και αρχεία για τις συνέπειες της χρήσης και της κατασκευής πυρηνικών όπλων.

«Παγκοσμίως 116.000.000.000 δολάρια δαπανώνται το χρόνο για πυρηνικά όπλα, αυτός ο προϋπολογισμός είναι παρόμοιος με αυτόν που απαιτείται από τους SDGs για την παροχή δημόσιας εκπαίδευσης, υγείας και βασικής τροφής σε ολόκληρο τον πλανητικό πληθυσμό», είπε η Umaña.

Περαιτέρω, περιγράφουμε μια σειρά ενεργειών που μπορούμε να υλοποιήσουμε ως κοινωνία των πολιτών, για την καταπολέμηση των πυρηνικών όπλων (AN).

Για παράδειγμα, μην επενδύετε σε τράπεζες που χρηματοδοτούν πυρηνικές βόμβες. Απαιτήστε από την τοπική κυβέρνησή σας να επενδύσει υπεύθυνα τα δημόσια κονδύλια, εκτός των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που σχετίζονται με την NA

Από την άλλη πλευρά, οι στόχοι του ΝΑ είναι οι πόλεις και μπορούν να πιέσουν τις κεντρικές κυβερνήσεις να υποστηρίξουν τη συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων (TPAN).

Πρέπει να εμπλακούμε, η αλλαγή εξαρτάται από εμάς, πρέπει να φανταστούμε έναν πιθανό κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα, συμπέρανε ο Δρ Umaña.

«Περιβαλλοντική Βία και Νέος Πολιτισμός Νερού», Δρ Pedro Arrojo

Και για να κλείσει με μια άνθηση:

«Περιβαλλοντική Βία και Νέος Πολιτισμός Νερού», από τον Δρ Pedro Arrojo, Αναπληρωτή στην Ισπανία για τον Podemos, Καθηγητή του Πανεπιστημίου και Βραβείο Περιβάλλοντος της Goldman στην Ευρώπη

Ο Δρ Arrojo, έδωσε μια εύγλωττη τάξη, εξηγώντας πρώτα πώς η ρύπανση είναι το πραγματικό βασικό πρόβλημα της παγκόσμιας κρίσης των υδάτων.

«Λέγεται ότι 1000 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε εγγυημένο πόσιμο νερό και κατά συνέπεια, υπολογίζονται 10,000 θάνατοι την ημέρα για αυτήν την αιτία». Μπορούμε να εντοπίσουμε τις κύριες αιτίες αυτής της μόλυνσης του νερού στη χρήση αγροχημικών, αγροχημικών και με τη δράση βαρέων μετάλλων, τόνισε ο Don Pedro.

Εντούτοις, όλες οι χώρες μπορούν να ανακτήσουν την υγεία των οικοσυστημάτων. Εάν δεν το πράξουν, αποτελεί πρόβλημα προτεραιότητας.

Το ζήτημα του νερού είναι πολύ περίπλοκο για να ανατεθεί στην αγορά

Το ζήτημα του νερού είναι υπερβολικά πολύπλοκο στη λειτουργική του πολλαπλότητα για να το αναθέσει στην αγορά.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Δρ Arrojo πρότεινε πριν από αρκετά χρόνια, όπως ανέφερε, μια ηθική κατηγοριοποίηση του νερού. η οποία είναι η εξής:

Ζωή νερού: Ζωτική και ελεύθερη ως ανθρώπινο δικαίωμα.

Υδατοσφαίριση: Το νερό στο σπίτι με τα δικαιώματα και τα καθήκοντα του πολίτη. Ως δημόσια υπηρεσία.

Οικονομία νερού: Αυτό που απαιτείται σε ένα εργοστάσιο για την παραγωγή ή την άρδευση της γεωργίας. Απαιτεί διαφοροποιημένο συντελεστή.

Υδατικό έγκλημα: Το νερό χρησιμοποιείται για δραστηριότητες που είναι παράνομες και πρέπει να είναι παράνομες (π.χ. εξόρυξη).

Η σημασία του νερού δεν είναι η φυσική του αξία, αλλά αυτό για το οποίο χρησιμοποιείται, καταλήγει ο Don Pedro.

Ολοκληρώνουμε το Φόρουμ

Καταλήξαμε με μεγάλη ικανοποίηση αυτό το φιλόδοξο Φόρουμ που θέλησε να καλύψει τα κεντρικά θέματα του 2ου Παγκόσμιου Μάρτιου, που προτίθενται να συνεργαστούν για την έναρξη και την ενίσχυση πρωτοβουλιών και σχέσεων μεταξύ οργανισμών και ιδρυμάτων στους τομείς της ανάπτυξης μιας νοοτροπίας ειρήνης και μη βίας.

Ελπίζουμε ότι τα συμπεράσματά σας και τα ψηφίσματά σας θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να συλλεχθούν από το 2 World March και να απευθύνονται σε μεγαλύτερες περιπτώσεις, με συγκεκριμένες προτάσεις για τις απαραίτητες αλλαγές προς την κατεύθυνση εκείνης της Μεγάλης Τάξης που όλοι θέλουμε για την ανθρωπότητα και μόνο μέσω συνεργασίας μπορούμε να φτάσουμε. Ήρθε η ώρα να το πάρουμε στα χέρια μας.

Εκτιμούμε την υποστήριξη με τη διάδοση του ιστού και των κοινωνικών δικτύων του παγκόσμιου Μαρτίου 2

Web: https://www.theworldmarch.org

Facebook: https://www.facebook.com/WorldMarch

Twitter: https://twitter.com/worldmarch

Instagram: https://www.instagram.com/world.march/

Youtube: https://www.youtube.com/user/TheWorldMarch