Ημερολόγιο, Οκτώβριος 27

27 Οκτωβρίου - Στις 18.00:XNUMX μ.μ., το μπαμπού, η βάρκα του Ίδρυμα Εξόδου που χαιρετίζει το πλήρωμα του Μεσόγειος Θάλασσα της Ειρήνης, χαλαρούς δεσμούς και απομακρύνεται από τη Γένοβα.

Προορισμός: Μασσαλία. Πρώτη στάση στη θαλάσσια διαδρομή του 2 World March for Peace and Nonviolence.

Ένα χρυσό ηλιοβασίλεμα φωτίζει το La Lanterna, τον φάρο που έχει οδηγήσει πλοία μέσα και έξω από το λιμάνι για χρόνια 800.

Το φως που περιβάλλει την πόλη μοιάζει να αποτελεί σημάδι καλών εχθρών για αυτό το ταξίδι μέσω της δυτικής και νότιας Μεσογείου που, τα τελευταία χρόνια, φαίνεται να έχει ξεχάσει την ψυχή του.

Οι αρχαίοι πολιτισμοί το αποκαλούσαν Μεγάλη Θάλασσα, γιατί για τους Ρωμαίους ήταν το Mare Nostrum, για τους Άραβες και τους Τούρκους ήταν η Λευκή Θάλασσα, για τους Αιγυπτίους ήταν ο Μεγάλος Πράσινος.

Μια θάλασσα ανάμεσα στις χώρες που κατά τη διάρκεια των χιλιετιών ήταν ο δρόμος που ενώνει και φέρνει σε επαφή πολιτισμούς, πολιτισμούς, άντρες.

Μια θάλασσα που έχει γίνει το σκηνικό τρομερών τραγωδιών

Μία θάλασσα που έχει γίνει η σκηνή των φοβερών τραγωδιών: δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι είναι φυλακισμένοι στα στρατόπεδα της Λιβύης, αλήθεια
φυλακές όπου υφίστανται βία, βιασμούς και βασανιστήρια.

Μόνο όσοι μπορούν να πληρώσουν μπορούν να βγουν στη θάλασσα, ελπίζοντας να μην παρακαμφθούν από το αυτοεξυπηρετούμενο λιμενικό ακτοπλοϊκό φρουρά και να επιστρέψουν στην κόλαση.

Μια ακτοφυλακή που χρηματοδοτείται με ιταλικούς και ευρωπαϊκούς πόρους χάρη σε μια συμφωνία που θα ανανεωθεί σε λίγες μέρες.

Μόνο φέτος, περισσότεροι από τους ανθρώπους του 63.000 έχουν διακινδυνεύσει τη ζωή τους για να φτάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές, αναζητώντας ελπίδα.

Εκτιμάται ότι οι άνθρωποι 1028 πέθαναν στη θάλασσα. Θάνατοι που ζυγίζουν τη συνείδηση ​​όλων, αλλά είναι πάρα πολύ εύκολο να ξεχάσουμε αυτά.

Είμαστε εξοικειωμένοι με τα ενημερωτικά δελτία των νεκρών, των διαφυλάξεων, των απορρίψεων.

Είναι εύκολο να ξεχάσουμε τον πόνο

Είναι εύκολο να ξεχάσετε τον πόνο, απλά πρέπει να γυρίσετε το κεφάλι σας προς την άλλη πλευρά.

Και αν βρίσκεστε στην ηπειρωτική χώρα, άνετα κάθεται σε μια πολυθρόνα, δεν μπορείτε να φανταστεί κανείς αυτές τις τραγωδίες.

Αλλά εδώ στο Bamboo το βράδυ, αν και η θάλασσα είναι ήρεμη (μικρά κύματα, λίγο άνεμος, θα πάμε για κινητήρα) και μπορείτε ακόμα να δείτε τα φώτα της ακτής, η πρώτη σκέψη είναι για αυτούς τους ανθρώπους, τις γυναίκες, τους άνδρες και Τα παιδιά που, ίσως τώρα, στη νότια ακτή της Μεγάλης Θάλασσας μπαίνουν στη θάλασσα σε φουσκωτά σκάφη ή πολύ μικρά ξύλινα σκάφη.

Άνδρες, γυναίκες και παιδιά που συσσωρεύονται σε ανασφαλείς πλοία πέρα ​​από τη φαντασία, μαζί με τις ελπίδες τους για μια καλύτερη ζωή.

Πρέπει να είστε στη θάλασσα τη νύχτα για να καταλάβετε τι μπορούν να αισθάνονται αυτοί οι άνθρωποι, σχεδόν πάντα προέρχονται από μέρη μακριά από την ακτή.

Ας σκεφτούμε τους και τον φόβο τους

Ας σκεφτούμε για αυτούς και για το φόβο τους, σαν να ήταν τυλιγμένοι στο σκοτάδι, θα κοιτάξουν τον ορίζοντα με την ελπίδα ότι κάποιος θα έρθει στη βοήθειά τους για να τους οδηγήσει σε ένα ασφαλές καταφύγιο.

Σκεφτείτε επίσης τους ανθρώπους του Ocean Viking, ένα από τα λίγα ανθρωπιστικά πλοία που εξακολουθούν να πλέουν, που περίμεναν μέρες να ελλιμενιστούν σε ένα ασφαλές λιμάνι. Πώς μπορούν να αντιμετωπίζονται τόσα πολλά ανθρώπινα όντα έτσι;

Πώς όλα αυτά μας αφήνουν αδιάφορα; Ρίχνουμε αυτή την ερώτηση μέσα από τα κύματα. Σκεφτείτε το.

Στο 4, νωρίς το πρωί, υπάρχει μικρός άνεμος. Ανυψώσαμε το κερί και συνεχίσαμε.

---

Φωτογραφία: Το Μπαμπού, το πλοίο του Ιδρύματος Έξοδος στη Γένοβα, αγκυροβολημένο μπροστά στο Μουσείο της θάλασσας και των μεταναστεύσεων του Γαλατά, ένα από τα σημαντικότερα ναυτικά μουσεία στη Μεσόγειο.

Στην πλατεία, μπροστά από το Γαλατά, δημιουργήσαμε μια έκθεση με ένα μικρό μέρος των σχεδίων παιδιών από όλο τον κόσμο που συμμετείχαν στην εκδήλωση
Σχέδια χρώματος ειρήνης.

Στην ειρηνική έκθεση παρουσιάζονται και οι φωτογραφίες της Sea Beauty από την Stella del Curto και το Kaki Tree από τον Francesco Foletti.